Fractieleider Sam van Rooy: “Deze houding zorgt voor menselijke drama’s en niet in het minst binnen de Turkse gemeenschap”

Vlaams geld in ruil voor antiwesterse praktijken

Eerder dit jaar werd door de Antwerpse gemeenteraad positief erkenningsadvies aan de 10 islamitische moskeeën, Attawhid, Al Muwahideen, Al Umma en El Nour in Antwerpen, Al Inaba, Al Ridaa en Gazi Husrev-Beg in Deurne, Ennassr en Essalam in Borgerhout en Kuba in Berchem, verleend. De enige tegenstem kwam van het Vlaams Belang. Erkenning betekent immers dat moskeeën via subsidies aanspraak zullen kunnen maken op heel wat belastinggeld.

Sam van Rooy: “Kennelijk leeft dit stadsbestuur nog altijd in de illusie dat de islam een religie is zoals alle andere en met name het christendom en het jodendom. Dit terwijl de grote Vlaamse arabist Urbain Vermeulen er steevast op wees dat de islam veel meer wet en recht is dan religie. De moskee valt dan ook niet gelijk te stellen aan de kerk of synagoge, of aan de boeddhistische, hindoeïstische of jaïnistische tempel.”

Vooralsnog dringt van Rooy’s vaststelling in Vlaanderen niet door tot de regerings- en bestuurspartijen. Sinds kort hanteert de Vlaamse regering immers een nieuw erkenningsdecreet dat in wezen een papieren tijger is die vooral buitenlandse inmenging in moskeeën wil tegengaan.

Buitenlandse inmenging

De moskeeën Haci Bayram en Imam-i Buhari kregen van het stadsbestuur een negatief erkenningsadvies wegens hun band met het Turkse Diyanet. Hun imams zijn immers in loondienst van Diyanet. Moskee Selimiye in Berchem kreeg wel positief erkenningsadvies toebedeeld, maar liet weten niet te willen breken met de Turks-islamitische overheidsdienst Diyanet en bijgevolg geen beroep te willen doen op “Vlaamse erkenning”. Overduidelijk dus dat het stadsbestuur ongegrond en naïef te werk is gegaan.

Stadsbestuur laat betijen

Als enige interpelleerde de Vlaams Belang-fractie bij monde van fractieleider Sam van Rooy over de pijnlijke Diyanet -tentakels in onze stad. “Hoe bepaalt het stadsbestuur precies of de band van de moskee met Erdogans Diyanet volledig is verbroken? Is het bijvoorbeeld voldoende dat de imam niet meer door Diyanet wordt aangesteld/betaald? Hoe gaat het stadsbestuur om met de lange arm van de islamitische tiran Erdogan in Antwerpen? Hoe zal het stadsbestuur omgaan met al dan niet erkende Diyanet-moskeeën en met de mogelijk interne strijd binnen moskeebesturen en in de betreffende Turkse geloofsgemeenschap als gevolg van een erkenning”, luidden van Rooy’s vragen. De repliek van bevoegd schepen Tom Meeuws (Vooruit) getuigde van grote “laisser faire” politiek binnen het stadsbestuur. “Het antwoord op al uw vragen over, zouden wij ons inmengen in religieuze aangelegenheden, is ‘neen’. Over religieuze aangelegenheden, gaan we hier nooit debatteren. Ik wil u dus vragen dit in de toekomst niet meer te doen. Ik zal u alvast nooit van antwoord dienen, want wij hebben ons hier niet mee te moeien”, aldus de schepen die weigert zijn verantwoordelijkheid op te nemen en zich waarschijnlijk geremd voelt door de islamitische stem.

"Een Diyanet-moskee die zich onttrekt aan de erkenningsprocedure en die laat blijken geen bemoeizucht, noch controle te dulden en verder gaat met het indoctrineren van de Turkse gemeenschap en met antiwesterse, antisemitische, homofobe en vrouwonvriendelijke retoriek, is voor de heer Meeuws dus geen probleem. Dit geval is nochtans juist dé essentie van een gigantisch probleem: het multiculturele drama dat zich al decennialang voor onze ogen manifesteert. Driekwart van de Turken in dit land stemt hierdoor voor de islamitische tiran Erdogan. De seculiere Turken die van de islam af willen zijn ondertussen bang en worden, ook in Antwerpen, met de dood bedreigd. Het is waanzinnig dat men de ogen sluit voor het probleem van de lange arm van Erdogan in onze stad. Deze houding zorgt voor drama’s binnen de Turkse gemeenschap. Het is slechts wachten wanneer het in onder andere de Brederodestraat weer raak zal zijn tussen Turken onderling en Koerden: onverantwoord", concludeert Sam van Rooy